IS LIFECRAFT.

Istotą Puszczaństwa jest świadomy wypoczynek na świeżym powietrzu.

E.T. Seton

W poszukiwaniu Leśnej Mądrości

Dziewięć istotnych zasad puszczaństwa

Konsumpcjonizm - jedna z największych plag naszej cywilizacji, towarzysząca nam od czasów w których staliśmy się ludem osiadłym, pokonywany jest przez zwykłe, darmowe i dostępne każdemu słońce i powietrze. Również wiele dolegliwości psychicznych po prostu znika w starciu ze zwykłym, prostym życiem pod namiotem. Warunkiem tego jest jedynie odważne wejście w świat codziennych trudności jakie niesie ze sobą proste życie, trzeba jednak wiedzieć, że jeśli jest to wymuszone, po prostu - nie zadziała. Połowa naszych dolegliwości mieszka w naszych głowach, a druga połowa w domach... Resztę spokojnie możemy zostawić lekarzom.
Wysiłek fizyczny jest mocnym bodźcem do spędzania czasu na łonie natury. Studiowanie natury jest stroną intelektualną tegoż wysiłku. Chcemy doprowadzić do sytuacji w której każdy człowiek przynajmniej jeden miesiąc w roku spędzi na łonie natury, dzięki czemu uzyska właściwy dystans do codziennych, otaczających go spraw. Jednak nie jest to wcale takie proste. Przez wiele pokoleń człowiek zachodu zapominał skutecznie czym jest takie życie i jak w takich prostych warunkach funkcjonować.
Powszechnie znana jest opowieść bazująca na autentycznym fakcie o pewnym bogatym człowieku zafascynowanym ideą prostego życia. Otóż postanowił on zrobić coś dobrego dla chłopców z dzielnicy biedoty. Wynajął parostatek i zabrał ich na całodzienną wycieczkę "do przyrody". Po dotarciu na miejsce wypuścił ich ze statku w niezwykle malowniczym miejscu bogatym w "cuda natury". Chłopcy rozglądali się wokół z wyraźnym zniesmaczeniem i po chwili znikli za drzewami. Godzinę później, podczas wędrówki człowiek ów ujrzał jak chłopcy podzieleni na grupki siedząc pod drzewami grają w karty i palą papierosy. Były to bowiem jedyne zajęcia jakie znali. W ten sposób człowiek ten dowiedział się że nie wystarczy dać ludziom możliwość spędzania czasu na łonie natury, trzeba ich jeszcze nauczyć jak się tym rozkoszować.

Określmy zatem dziewięć istotnych zasad puszczaństwa:

1. Istotą Puszczaństwa
jest świadomy i czynny wypoczynek na świeżym powietrzu, w ramach którego fundamentalną rolę odgrywają samodoskonalenie, rozwój osobowości i zdolności twórczych.
2. Życie obozowe
Puszczańskie obozowanie polega na prostym życiu, w którym zaspokajamy jedynie nasze rzeczywiste potrzeby i jest to istotą życia na łonie natury. Wśród wielu ludzi istnieje błędne przekonanie, że takie obozowanie wymaga wielkich umiejętności czy sporych środków, a kobietom często kojarzy się z brudem, niewygodą i niebezpieczeństwem. Nic bardziej błędnego ! Przekonanie to wynika z zupełnej nieświadomości, czym jest sztuka obozowania. Mądre obozowanie, jest tanie i przyjemne, w zbawczy sposób odnawia siły fizyczne i psychiczne wyczerpane życiem codziennym. Najlepsze oczywiście jest życie w dzikich ostępach, ale prawie tak samo dobre efekty przynosi obozowanie pod miastem, a nawet w przydomowym ogródku.

3. Samorządność pod przewodnictwem dorosłych
Ponieważ ingerencja zewnętrzna jest zawsze gorsza od kontroli wewnętrznej należy umożliwiać obozującym samodzielne zarządzanie sprawami ich dotyczącymi. Każdy pełnoprawny puszczanin ma równy głos w sprawach go dotyczących, również w pracy szczepu, czy drużyny.

4. Magia obozowego ogniska
Czym byłby obóz bez ogniska ? W ogóle nie byłby obozem lecz zimnym miejscem w krajobrazie, gdzie kilku ludziom zdarzyło się mieć kilka wspólnych spraw. Gdy po raz pierwszy człowiek pierwotny podniósł się i zaczął chodzić wyprostowany - stał się człowiekiem. Temu wielkiemu momentowi towarzyszył również pierwszy rozbłysk ognia. Przez miliony lat ogień towarzyszył człowiekowi, dając mu ciepło, chroniąc go, sprzyjał przyjaźni i rozprzestrzenianiu się mądrości.
Już od starożytności symbolem serca domu, jego centrum, środkiem, najlepszym miejscem wypoczynku jest właśnie ognisko domowe. W grzejniku nie znajdziemy czaru. Gotująca się woda, czy ogień z palnika gazowego też nam go nie da. To ciepło nie ogrzeje naszego serca. Jedynie płomyki z palącego się drewna mają moc docierania do ludzkich serc i pokonywania bariery niepamięci, dzięki czemu potrafią wzbudzić drżenie najgłębszych pokładów naszych uczuć przekazanych nam przez przodków.
Gdy ludzie usiądą przy puszczańskim ogniu, zaczynają wręcz fizycznie odczuwać uwolnienie ich od przytłaczającego nas zgiełku nowoczesności i całego szumu świata. To wtedy właśnie jesteśmy w stanie dotrzeć do najczystszych i najprostszych pokładów naszych odczuć i zaczynamy widzieć świat takim, jakim jest naprawdę. Takim, jakim widzieli go również nasi przodkowie. To właśnie przy ognisku możemy rozpoznać głębię ludzkiego ducha. To przy ogniu puszczańskim rodzą się i pieczętują największe przyjaźnie, to przy ogniu widać najlepiej fałsz i obłudę.

5. Dążenie do mistrzostwa
Zdając sobie sprawę, że pierwszym celem edukacji nie jest wiedza podręcznikowa lecz przygotowanie do dorosłości, poszukujemy zajęć, poprzez które rozwiniemy najlepszy charakter, wypracujemy zdrowe, piękne ciało i które mogą być realizowane na łonie natury. Praktycznie każde leśne zajęcia prowadzą nas do Puszczaństwa, bowiem to Puszczaństwo jest całością. W naszym procesie wychowawczym musimy wychować wszechstronnego Leśnego Człowieka - potrafiącego jeździć konno, polować, obozować, tropić ślady, wspinać się, udzielać pierwszej pomocy, znać się na astronomii i sygnalizacji oraz umiejącego kierować łodzią, samochodem czy motorem. Człowieka, który potrafi sobie zrobić przedmioty pierwszej potrzeby, a przy tym wszystkim zdrowego i wysportowanego. Adepta natury poznającego przyrodę wokół siebie, potrafiącego przykładowo fotografować dzikie zwierzęta w ich środowisku naturalnym, a nade wszystko odważnego i zdolnego do poświęceń. By pomóc w osiągnięciu naszego celu i sprawić by praca ta była wymierna jest dostępny spis ponad 300 Czynów i Wielkich Czynów wydany jako " Zwój Kory Brzozowej "

6. Zaszczyty i ich wzorce
Nadmierne eksponowanie współzawodnictwa jest złem prowadzącym do "wyścigu szczurów", który przejawia się w dzisiejszej rzeczywistości poprzez wyszukiwanie i rozwijanie tylko najzdolniejszych, najbardziej obiecujących uczniów, podczas gdy ogromna większość wychowanków jest zaniedbywana przez nauczycieli. Przez to często dzieje się tak, że osoby potrzebujące np. rozwoju fizycznego nie dostają go w wystarczającym stopniu, a ci, którzy go faktycznie nie potrzebują stają się nadmiernie rozwinięci w tej dziedzinie. Stanu tego można uniknąć rozwijając każdego człowieka według wskazanego wzoru. W Puszczaństwie walczymy nie z konkurentami, a zmagamy się z czasem, przestrzenią i siłami natury. Naszym celem nie jest pokazanie innym, że są gorsi od nas tylko podniesienie nas samych do określonego poziomu. Dlatego właśnie wszystkie nasze zaszczyty są przyznawane po spełnieniu wymagań określonych spisanymi wzorcami.

7. Osobiste wyróżnienie za osobiście dokonane czyny
Bycie sławnym, znanym i podziwianym jest jedną z najmocniejszych motywacji człowieka pierwotnego. Od człowieka cywilizowanego oczekujemy dążenia do mistrzostwa powodowanego wysokimi zasadami. Ten, kto sądzi, że dzisiejsi młodzi ludzie kierują się takimi wyższymi zasadami myli się mocno. Jednakże ta słabość może być doskonałym materiałem do pracy nad sobą. Dzięki ujednoliconym wymaganiom w puszczaństwie wszyscy mają równe szanse w osiąganiu sukcesów a ich uznane Czyny i Wielkie Czyny są uwidocznione w taki sam sposób u każdego.

8. Bohater
Chłopcy między dziesiątym a piętnastym rokiem życia są bardzo dosłowni w obieraniu sobie wzorców osobowych. Nie wiem czy gdziekolwiek można spotkać chłopca, który wolałby być Karolem Darwinem czy Lwem Tołstojem niż człowiekiem w rodzaju Roberta Lewandowskiego, Roberta Kubicy, czy filmowej postaci Jackie Chana. Przeto akceptuję ten fakt i usiłuję znaleźć Ideał który jest silny, zdrowy, ale także czysty, męski, bohaterski, znany, i z pewnością prowadzący do osiągania kolejnych etapów rozwoju osobowości.

9.Malowniczość we wszystkim
Do malowniczości należy przykładać dużą uwagę. Dzięki niej osiągamy magię i subtelność, która wiąże się nie z rozumem, a z duchem. Elementy obrzędowości takie jak: urok tytułów, barwność kostiumów, piękno ceremonii, właściwe słowa, taniec i pieśni są używane w każdy możliwy sposób.

Ideał


Gdy dwóch lub trzech młodych ludzi wybiera się na biwak, mogą żyć jak braterski, rodzinny krąg. Zwłaszcza jeśli jeden z nich jest starszy od nich. Gdy w teren wybiera się już tuzin ludzi to potrzebne jest jej zorganizowanie. Jaki sposób organizacji będzie praktyczny i da nam możliwość oddziaływania wszystkich dziewięciu zasad puszczaństwa ? Jaka forma zarządzania będzie najlepsza dla osiągnięcia założonych celów ?

-świadomy i aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu,
-samorządność,
-ognisko obozowe,
-tradycje puszczańskie,
-zgodne z wzorcami zaszczyty,
-osobiste wyróżnienie za osobiście dokonane czyny,
-bohater,
-malownicza obrzędowość we wszystkim

W mojej opinii plemienna lub indiańska forma organizacji. Te dawne struktury miały ustrój republiki lub ograniczonej monarchii. Wiele eksperymentów udowodniło, iż są to najlepsze rozwiązania. Taka forma powoduje, że członkowie "plemienia" sami rządzą, oferuje możliwość przeprowadzania praktycznie każdych potrzebnych zajęć na świeżym powietrzu, jest na tyle plastyczna, że może być zaadoptowana w całości lub w części, natychmiast lub stopniowo, malowniczość jest bardzo naturalna, na tyle by oddziaływać na wszystkich.
Żadna większa grupa młodzieży nie może obozować przez miesiąc bez wyłonienia naturalnego przywódcy oraz mądrej dorosłej osoby, która będzie pomagała przezwyciężać trudności oraz będzie stać na straży miejsca w którym będą wystawione symbole obozowe. Dlatego też warto przyjąć system składający się z Wodza, Rady, Szamana i Strażnika Pala Totemowego. Ponadto obraz Indianina jakim go dziś widzimy świetnie nadaje się na

WZÓR:
mistrz puszczaństwa,
czysty w intencjach,
szlachetny,
mistrz samokontroli,
prawdomówny,
mężny,
zawsze malowniczy.


Od tłumaczy:
W tym miejscu koniecznych jest kilka słów komentarza. Staraliśmy się przetłumaczyć Zasady w sposób jak najbardziej zbliżony do dzisiejszego języka. Posunęliśmy się nawet do podmiany nazwisk przykładowych "WZORCÓW" dla dzieci i młodzieży, gdyż nazwiska użyte przez Autora nic dzisiaj nikomu nie mówią. Zmieniły się czasy, zmienili się ludzie. Jedynie wartości pozostały te same. I to jest właśnie najcenniejsze. Coś co trwa tyle lat, MUSI mieć swoją wartość. Naszym zamiarem jest przybliżenie dorobku "Czarnego Wilka" jak największemu gronu polskich odbiorców. Warto się z nim zapoznać i ruszyć na szlak wędrówki na górę poznania...
Dodatkowego komentarza wymaga również wybór formy pozwalającej na realizację wszystkich 9 zasad puszczańskich. Trzeba zwrócić szczególną uwagę na słowa: "plemienna lub indiańska forma organizacji" Otóż Czarny Wilk wielokrotnie zwracał uwagę na naturalność dobieranych form. Powinny być one jak najbardziej zbliżone do miejsca, w którym są stosowane. Wtedy będą formami naturalnymi a nie tylko teatralnymi...
The Book of Woodcraft, Ernest Thompson Seton (wyd. Doubleday, Page & Company; New York; 1925) opracowali: Wilk Ojciec & Stanowcza Wilczyca

My

Kim jesteśmy?

Nasze hasło brzmi błękitne niebo, ponieważ pod błękitnym niebem, w świetle słońca spędzimy nasze życie i nasze myśli są błękitnego nieba, to znaczy radosne, a kiedy są chmury, wiemy, że błękitne niebo jest poza nimi i ukaże się znowu. Chcemy uczyć się życia pod gołym niebem, bowiem tylko tam sprawnie ukształtujemy nasze ciała i uszlachetnimy nasze dusze...

Ernest Thomson Seton

Puszczaństwo istnieje na ziemi, odkąd żyje na niej człowiek, gdyż już nasi pradziadowie prowadzili taki tryb życia, w którym oni i ich siły spotykały sił bezpośrednio z puszczą - z życiem i siłami przyrody. Puszcza dawała schronienia, puszcza żywiła, leczyła i w niej się żyło nie niszcząc jej. Podziw budzi rozumność i celowość przyrody, która była nauczycielką człowieka. Dlatego też twórcy ruchu skautowego już w "nowoczesnym świecie" uznali, że życie skauta - harcerza, powinno być związane z puszczą, lasem i życiem przyrody. Z poznaniem przyrody, jej tajemnic, uroków, piękna, a tym samym jej ochrony - czyli z puszczaństwem. Już Robert Baden Powell powiedział, że skauting jest szkołą puszczaństwa...

Chytry Żubr

Kontakt

Napisz do nas